E-KRAMA.COM - нашая старонка ў Нью-Ёрку

Электронная крама <> Бюлетэнь "Весткі й Паведамленьні" <> Альманах "Беларус" <> Архіў газэты "Беларус"
Галоўная Навіны Абвесткі Крама "Весткі й Паведамленьні" "Рубікон" Альманах "Беларус" Архіў газэты "Беларус" Кантакты


 


№ 9 (691) за верасень 2023 г.


 Мітынг салідарнасьці каля будынка ААН 

       У сераду, 9 жніўня 2023 году,  пе­рад штаб-кватэрай ААН на Ман­гэтане прайшоў мітынг, які быў супольна арганізаваны Беларуска-Амэ­рыканскім Згуртаваньнем “Пагоня”, Бе­ларуска-Амэрыканскім Задзіночань­нем (БАЗА) і Аб’яднаньнем Беларусаў у Амэрыцы (АБА). Мітынг быў прысьве­ча­ны гадавіне масавых пратэстаў у Бе­ла­русі, якія адбыліся ў жніўні 2020 году і сталі самай важнай падзеяй для Белару­сі за апошнія некалькі дзесяцігодзьдзяў.

      Тры гады прайшло, як народ Бела­ру­сі ўзьняўся бараніць свой дэмакратычны выбар. Сотні тысяч беларусаў, беспрэцэ­дэнтная колькасьць людзей, якія раней не цікавіліся палітыкай, выйшлі на пло­шчы і вуліцы вялікіх і малых гарадоў кра­іны, адчуўшы еднасьць, убачыўшы салі­дарнасьць. Цяпер мы адзначаем гэтую і велічную, і трагічную падзею і патрабуем спыніць рэпрэсіі й перасьлед у Беларусі, катаваньні й забойствы, спыніць саўдзел рэжыму Лукашэнкі ў злачынствах агрэ­сіўнай Расеі, патрабуем свабоды для ўсіх палітзьняволеных у Беларусі.

      Напачатку імпрэзы выступіў стар­шы­ня Беларуска-Амэрыканскага Згур­та­ваньня “Пагоня” сп. Віталь Зайка. Ён па­дзякаваў прысутным за ўдзел у мітын­гу, які праводзіцца ў будні дзень. “Ме­на­віта тры гады спаўняецца сёньня з часу най­вялікшага ўздыму беларусаў, калі яны падняліся бараніць свае правы і свой дэ­макратычны выбар. Нажаль, справа, па­чатая гэтым уздымам, прыход да ўла­ды кіраўніцтва, якое было б законна абра­ным, а не ўзурпаваўшым уладу, як гэта адбываецца ўжо колькі гадоў – пакуль не завершылася перамогай. Велізарная энэргія і спадзяваньні людзей не былі на­лежна скарыстаныя і скіраваныя на ўста­ляваньне свабоды й дэмакра­тыі ў Бела­русі. Але тая энэр­гія ня зьнікла, не рась­церу­шы­лася, і рэжыму не ўдалося зла­маць волю народу да сва­боднай, дэма­кра­тычнай, са­праўды незалежнай і са­праў­ды беларускай краіны. Бела­рускія людзі працягваюць зма­гацца, як на Баць­каўшчы­не так і за яе межамі, яны па­шы­раюць дапамогу паліт­зьня­воленым і іх­ным сем’ям, яны працуюць на тое, каб на Баць­каўшчыне ўсталявалася дэма­кра­тыя і законнасьць.” Пра­моўца прачытаў сьпіс бела­ру­саў, што загінулі, баронячы будучыню сваёй краіны, і пер­шым ў гэ­тым сьпісе стаіць імя Аляксандра Тарай­коўскага. “Мы ня ведаем, колькі яшчэ жыцьцяў за­бярэ гэтае змаганьне, і коль­кі людзей у турмах і лягерах знаходзяц­ца цяпер на мяжы жыцьця і сьмерці, каб пасьля за­гінуць як Вітольд Ашурак, Мі­калай Клі­мовіч і Алесь Пушкін. Але ўсе гэтыя лю­дзі не забытыя, і ўсе хто знахо­дзіцца за кратамі – мусяць быць пад на­шай піль­най увагай і дапамогай, каб іх не напат­каў трагічны несправядлівы лёс. Мы му­сім яднацца і працаваць на агуль­ную справу свабоды ў Беларусі”.

      Затым выступіла сп-ня Ганна Шарко. Яна прывітала прысутных і распавяла пра важнасьць падзеяў 2020 году і такса­ма выказала горыч дзеля таго, што ўжо тры гады ў Беларусі працягваюцца рэ­прэсіі, што тысячы людзей мусілі пакі­нуць Бацькаўшчыну і шукаць бясьпекі й нармальнага жыцьця на чужыне. Мы ў Вольным Сьвеце павінны дапамагаць сваім брата і сёстрам, што цяпер знахо­дзяцца за кратамі, і мусім шукаць адзін­ства і салідарнасьці, каб перамагчы ў ня­лёгкім змаганьні за свабоду і дэмкратыю.

      Сп-ня Ганна Сурмач падкрэсьліла, што падзеі жніўня 2020 году – гэта і ве­лічная, і трагічная памяць, бо гэты бес­прэцэдэнтны па колькасьці ўздым мог бы прывесьці да перамогі, але шанцы, якія паўсталі ў тыя дні, не былі належна ска­рыстаныя. Таму мы мусім помніць геро­яў, што заплацілі жыцьцём і свабодаю за набліжэньне перамогі, але таксама му­сім аналізаваць і плянаваць нашыя спра­вы так, каб не паўтарыць памылкі па­пя­рэдніх часоў.

      Затым сп. Ільля, малады чалаве, што браў удзел у мітынгу, прывітаў прысут­ных і падкрэсьліў, што пасьля падзеяў 2020 году беларусы ня мо­гуць і ня маюць права ся­дзець склаўшы рукі, ім неаб­ход­на аб’ядноўвацца і пашы­раць грамадз­кую працу, асаб­ліва ў бела­рускіх супол­ках у замежжы, у Вольным Сьве­це. “Вельмі радасна бачыць, што сярод нас столькі маіх раўна­лет­каў, столькі мола­дзі. Гэта ­дае надзею й веры ў нашую пе­ра­мо­гу. Мы можам і павінны пера­маг­чы!”

      Прысутныя трымалі пля­каты й бела­рус­кія нацыя­нальныя сьцягі, выгукалі лё­зунгі “Беларусь – ТАК! Лу­ка­шэнка – НЕ!”, “Спыніць ка­таваньні й забойствы ў Бела­русі!”, “Свабоду паліт­вязь­ням у Бела­ру­сі!”

Віталь ЗАЙКА