E-KRAMA.COM - нашая старонка ў Нью-Ёрку

Электронная крама <> Бюлетэнь "Весткі й Паведамленьні" <> Альманах "Беларус" <> Архіў газэты "Беларус"
Галоўная Навіны Абвесткі Крама "Весткі й Паведамленьні" "Рубікон" Альманах "Беларус" Архіў газэты "Беларус" Кантакты


 


№ 4 (698) за красавік 2024 г.



 Сьвяткаваньне 106-х угодкаў абвешчаньня незалежнасьці БНР 

      У нядзелю, 24 сакавіка, у грамадз­кай залі пры саборы Сьв. Кірылы Тураўскага ў Брукліне адбылося сьвяткаваньне Дня Волі, гадавіны аб­вешчаньня Незалежнасьці Беларускай Народнай Рэспублікі.

      Напачатку імпрэзы прагучалі амэ­рыканскі гімн у выкананьні Вольгі Казак-Анлар і беларускі нацыянальны гімн “Мы выйдзем шчыльнымі радамі” ў вы­кананьні Алеся Казака, якому падпявалі ўсе прысутныя. Прысутныя затым пра­гледзелі відэазварот-прывітаньне ад Стар­шыні Рады БНР сп-ні Івонкі Сур­віла. Яна адзначыла ва ўступе, што Рада БНР ёсьць самым легітымным урадам Беларусі, і падкрэсьліла, што Беларусь цяпер перажывае цяжкія часы, але на­шым папярэднікам, айцам-заснаваль­ні­кам БНР, не было лягчэй, і разам з тым яны змаглі зрабіць так шмат. “Дык ня дайце ўзурпатару прадаць Бацькаўшчы­ну і асіраціць усіх вас!”

      Пасьля вядоўца імпрэзы сп. Міхась Чаропка даў слова Старшыні Галоўнай Управы Беларуска-Амэрыканскага За­дзіночаньня (БАЗА) сп-ні Натальлі Фе­дарэнка. Яна прывітала ўсіх з Днём Не­залежнасьці БНР і падкрэсьліла, што за гэтыя 106 год, ня гледзячы на драматыч­ныя ўмовы, сфармавалася незалежная і сувэрэнная Беларусь, і сёньня з гіста­рыч­най пэрспэктывы бачна, што абвеш­чань­не Незалежнасьці БНР стала тым непа­хісным падмуркам, на якім будава­ліся ўсе наступныя формы беларускай дзяр­жаў­насьці, і ў тым ліку стала маг­чымым адроджаньне незалежнай Бела­русі ў 1991 годзе. “Будзем змагацца, каб Дзень Волі перастаў быць толькі сьвя­там, і каб кожны дзень у Беларусі стаў днём волі, годнасьці, стваральнай пра­цы.”

      З прывітальным словам выступіла сябар Рады БНР сп-ня Ганна Сурмач. Яна прывітала прысутных і адзначыла, што заўсёды прыемна быць паплечнікаў, каму дарагая гэтая дата і для каго яна зьяўляецца сапраўдным сьвятам. Яна падкрэсьліла, што Рада БНР, якую яна прадстаўляе, зьяўляецца непасрэдным пераемнікам Рады БНР, створанай у 1918 годзе, і праз гэта мае мандат Усебе­ларускага зьезду, які быў дэмакратычна абраны народам Беларусі. Але цяпер ан­тыбеларускі рэжым Лукашэнкі абвесь­ціў Раду БНР “экстрэмісцкай арганіза­цыяй”. Між тым, безумоўна, сапраўд­ным экстрэмізмам зьяўляюцца дзеяньні рэжыму ў барацьбе супраць беларускага народу. Прамоўца адзначыла, што цяпер можна назіраць спробы загнаць Акт 25 Сакавіка ў глыбіні гісторыі, як састарэ­лы і адслужыўшы сваё дакумэнт. Але на самой справе гэты Акт застаецца акту­альным і надзённым, ён мае ў сабе ства­ральную, мабілізуючую і натхняючую сілу.

      Сп-ня Сурмач затым спынілася на гістарычных перадумовах стварэньня Рады БНР і прыняцьця Акту 25 Сакавіка і спынілася на асноўных падзеях тых векапомных дзён, што адбываліся 106 год таму. Яна нагадала, што паседжань­не, на якім быў прыняты Акт 25 Сакавіка 1918 году, праходзіла ў Гарадзкім тэат­ры ў Менску (цяпер Тэатар Янкі Ку­палы), і ў ім бралі ўдзел 1872 дэлегаты, сярод якіх значную частку складалі вай­скоўцы. Перад тым была Прынятая Пер­шая Устаўная Грамата – якой абвяшча­лася, што ўлада ў краі пераходзіць у рукі народу, і Другая Ўстаўная Грамата, у якой дзяржаўны лад абвяшчаўся Народ­най Рэспублікай. І вось менавіта Трэцяя Ўстаўная грамата, што абвесьціла Неза­лежнасьць Беларускай Народнай Рэс­пуб­лікі, і стала Актам 25 Сакавіка, на­шай Дэ­клярацыяй Незалежнасьці і мая­ком, што асьвяціў дарогу для наступных пака­леньняў беларускага народу, зь якіх вы­йшлі новыя шэрагі нацыянальных дзе­я­чаў. Надзвычай важныя тэрыторыя і на­сельніцтва, але гэта не вырашае ўсё, калі паглядзець, напрыклад, на курдаў і бер­бераў. “Гістарычная задача для нас – не дапусьціць поўнай акупацыі Беларусі Ра­сеяй, пачаць будаўніцтва струк­ту­раў, што пяроймуць уладу, калі нады­йдзе час, спрыяць нацыянальнаму адра­джэньню ва ўсіх формах і сфэрах, і так працягваць увасабленьне ідэалаў 25 Сакавіка”.

      З прывітальным словам ад парафіі Сабору Сьв. Кірылы Тураўскага высту­піў сп. Расьціслаў Гарошка. Ён адзначыў узаемны ўплыў ідэі незалежнасьці Бела­русі й Беларускай нацыянальнай царквы і коратка спыніўся на цяперашняй дзей­насьці галавы БАПЦ Уладыкі Сьвя­та­слава, згадаў пра жыцьцё Янкі Чара­пу­ка-Змагара.

      Сп. Віталь Зайка выступіў з прыві­тальным словам ад Беларуска-Амэры­канскага Згуртаваньня “Пагоня”. Ён у прыватнасьці адзначыў, што стварэньне БНР у беларускай гісторыі стала нечым, накшталт выбуху супэрновай зоркі, і яна выпраменьвае сьвятло сваё ў будучыню, і яно ідзе да нас і будзе йсьці да наступ­ных пакаленьняў беларусаў праз гады і вякі, праз абыякавасьць і перасьлед. “Шмат хто сёньня зьвяртае свае думкі да тога гістарычнага дня 25 Сакавіка, дык хай жа ён дае нам і далей сілы крочыць і змагацца на шляху да сапраўды вольнай, сапраўды незалежнай і сапраўды бела­рускай Бацькаўшчыны!”

      Затым да прысутных зьвярнулася сьпявачка і сябар Трыё Казакоў сп-ня Вольга Казак-Анлар. Яна падзялілася думкамі пра беларускі бізнэс-форум, што быў ладжаны напачатку гэтага ме­сяца ў Вашынгтоне Амэрыканска-Бела­рускай Бізнэс-Асацыяцыяй (АБ:БА), і там было шмат беларусаў з усіх штатаў, былі панэльныя паседжаньні па розных асьпэктах узаемадапамогі й разьвіцьця беларускай прысутнасьці ў ЗША. І трэба пашыраць інфармацыю й браць удзел у такіх імрэзах. Словы Вольгі дапоўніла прадстаўніца аддзелу БАЗА ў Вашынг­тоне, сакратар Рады БНР сп-ня Алеся Сёмуха-Грынберг. Яна сказала, што фо­рум сабраў 150 чалавек з розных шта­таў, дзеля разьвіцьця прадпрыймаль­ніц­тва, каардынацыі дзеяньняў, пашырэнь­ня ўзаемадапамогі. Праз разьвіцьцё бе­ларускага бізнэсу будзе пашырацца да­памога вольнай Беларусі. І Вольга, і Алеся былі выступоўцамі на форуме.

      Затым адбыўся святочны канцэрт, які падрыхтавалі й правялі музыкі з Трыё сям’і Казакоў. Яны выканалі шэраг мала вядомых народных сьпеваў, “Ой з-пад лесу дый з-пад гаю”, “Ой ты Таця­но”, “Пшанічанька”, а таксама папуляр­ныя песьні як “Цячэ вада ў ярок”. Вольга Казак-Анлар выступіла са сваёй улюбё­най песьняй “Белая-белая, сьветлая-сьветлая”. Удзельнікаў імпрзы запрасілі на скокі й карагоды, і яны адгукнуліся й актыўна ўдзельнічалі ў танцавальнай частцы праграмы. І музыкі, і танцоры бы­лі задаволеныя ходам справаў і добрым настроем, які далі танцы.

      Напрыканцы прагучаў беларускі рэ­лі­гійны гімн “Магутны Божа”. Затым удзельнікі сьвяткаваньня зьняліся на агульным фатаздымку на памяць пра імпрэзу.

Віталь ЗАЙКА