Мітынг каля кансуляту РБ у Нью-Ёрку

 

      У панядзелак, 9 жніўня каля кансуляту Рэспублікі Беларусь на Мангэтане прайшоў мітынг, прысьвеча­ны першай гадавіне народнага ўздыму падчас прэзы­дэнцкіх выбараў 2020 году ў Беларусі. Тады, год назад, тут жа пад сьценамі кансуляту РБ у Нью-Ёрку тысячы беларусаў з розных штатаў стаялі ў вялізнай чарзе, каб ўзяць удзел у вы­барах. Каля ўваходу сотні беларусаў пратэставалі супраць ма­ніпуляцыяў лукашэнскага рэжыму, арышту і перасьледу кан­дыдатаў у прэзыдэнты і ўціску палітычнай апазыцыі. Па выні­ку экзыт-апытаньняў тады ў Нью-Ёрку з падаўляючай перава­гай перамагла Сьвятлана Ціханоўская. Тое самае зафіксавалі дзясяткі іншых выбарчых участкаў у Беларусі, дзе супрацоў­нікі сумленна лічылі галасы і дзе ня быў задзейнічаны “адмі­ністрацыйны рэсурс” рэжыму. Калі ж рэжым нахабна, у като­ры ўжо раз, падтасаваў вынікі выбараў і аб’явіў перамогу Лукашэнкі, людзі выйшлі на вуліцы. І выйшлі ня сотні, нават ня тысячы, а дзясяткі й сотні тысячаў па ўсёй Беларусі, ад Го­радні да Віцебску, ад Брагіна да Смаргоні. Мітынгі ў Менску зьбіралі нябачаную ніколі раней у гісторыі колькасьць пратэс­туючых. І што самае галоўнае – людзі пратэставалі пад бела­рускімі нацыянальнымі сымболямі, бел-чырвона-белым сьця­гам і гербам Пагоня. Шмат хто казаў тады, што менавіта так нараджаецца нацыя, і мы прысутныя пры гэтых народзінах.

      Ачуняўшы, рэжым неўзабаве пачаў жорсткі перасьлед пра­тэс­тоўцаў. Пасьлядоўна зачышчалася прастора – здыма­лася кож­ная бел-чырвона-белая стужка на дрэве, кожны па­тры­ятычны надпіс. Затым перайшлі на патрыётаў, сталі пера­сьле­дваць дваровыя чаты і затым рэпрэсіямі спынілі рэгу­лярны штотыд­нёвы выхад людей на вуліцы. Тады ўзяліся за недзяр­жаўныя арганізацыі, мэдыі. Здавалася б, пратэст зьнік і выпа­рыўся. Але не, тая вялізная народная энэргія, як вулькан, за­стаецца віраваць і назапашваць сілы ўнутры, у душах лю­дзей.

      І менавіта ў падтрымку гэтых людзей і дзеля ўшанаваньня тых ахвяраў і пакутаў, якія беларускія людзі аддалі й аддаюць для яшчэ не настаўшай, але з кожным днём набліжаемай пе­рамогі, Беларуска-Амэрыканскае Згуртаваньне “Пагоня” по­руч з прадстаўнікамі іншых арганізацыяў ці проста з тымі, хто змог у гэты будзённы дзень прыйсьці да кансуляту, зарганіза­вала мітынг памяці й пратэсту. Прысутныя ўшанавалі памяць загінулых і трапіўшых за краты і выказалі пратэст су­праць злачынстваў рэжыму Лукашэнкі у дачыненьні да наро­ду і су­праць злачыннай падтрымкі яго расейскім рэжымам Пу­ціна.

      Перад удзельнікамі мітынгу выступіў старшыня “Пагоні” сп. Віталь Зайка, ён прывітаў усіх прысутных і падзякаваў ім за падтрымку і ахвярнасьць. Прамоўца адзначыў, што народны ўздым жніўня мінулага году ня зьнік, але прыняў іншыя фор­мы і чакае на працяг змаганьня, чакае на лідэра і праду­маны, плянамэрны шлях дзеля дасягненьня пе­рамогі. Леташні ўздым быў беспрэцэдэнтны па колькасьці пра­тэсту­ючых, але ён ня быў першы. І ўсе папя­рэднія ўздымы, як хвалі, штораз набіраюць моцы. Аж пакуль, на­рэш­це, не ўздымецца народны “дзявяты вал”, і не зьмяце з тва­ру краіны га­небны злачынны рэ­жым Лукашэн­кі, што ўжо 27 год дратуе й нішчыць Бела­русь, зма­га­ецца су­праць яе мовы й культуры.

      Затым са словам да прысут­ных выступіла сп-ня Кацярына Нікі­цен­ка, яна распавяла пра за­ха­ваньне памяці тых, хто ахвяра­ваў жыцьцё для Беларусі, і пра пад­трымку тых, хто трапіў за краты, атрымаў судо­выя неспра­вядлівыя вырокі ад пама­гатых рэжыму. Мы можам падтры­маць гэтых людзей сваім словам, пішу­чы лісты да іх у зьняволеньне, і матэрыяльна пад­рымліваючы іх­ныя сем’і, што часта засталіся бяз срод­каў да існавань­ня. Але змаганьне будзе працягвацца.

      На вуліцы перад кансулятам луналі бел-чырвона-белыя сьцягі, прысутныя трымалі плякаты ў пад­трымку свабоды для Беларусі й вы­зваленьня ўсіх палітзьняволе­ных, выгукалі лёзунгі за свабоду Бела­ру­сі й вызваленьне палітвязьняў.

Віталь ЗАЙКА