У суботу, 12 студзеня, у Доме Маракоў на Мангэтане прайшоў чарговы сход Беларуска-Амэрыканскага Згуртаваньня “Пагоня”. Напачатку сходу старшыня сп. Віталь Зайка распавёў аб дзейнасьці арганізацыі за мінулы год і аб плянах на год наступны. Ён таксама азнаёміў гасьцей, што прыйшлі на сход арганізацыі ўпершыню, пра яе дзейнасьць, мэты і прынцыпы.
Затым у рамках сходу прайшоў сэмінар аб працы і вучобе ў ЗША. Першым выступоўцам сэмінару быў сп. Віталь Крэмез, які працуе ў сфэры інфармацыйных тэхналёгіяў (ІТ). Сп. В. Крэмез паведаміў прысутным пра тое, што сам зь Менску, скончыў школу № 32, вучыўся ў наргасе. Калі прыехаў у Амэрыку, мусіў працаваць у Канэктыкуце на будоўлі і таксама вадзіць тракі. Перайшоў працаваць як fire safety director. Затым скончыў Джон Джэй Каледж крымінальнай юстыцыі, знайшоў працу ў дзяржаўным сэктары, працаваў у сакрэтным сэрвісе і ў пракуратуры. Потым стварыў уласную кампанію, якая займаецца праблемамі кібэр-бясьпекі, расьсьледуе кібэр-злачынствы, ловіць хакераў. У Джон Джэй Калэджы сп. Крэмез вывучаў information security, і пасьля заканчэньня падумаў, што яго ня вабіць праца адваката, але цікава было б займацца змаганьнем з кібэр-злачынствамі. Так пачаў працаваць у ФБР і цяпер узначальвае фірму з васьмю супрацоўнікамі. Прысутныя задавалі Віталю пытаньні: ці ў ІТ-сфэры і ў ягонай кампаніі бяруць на працу людзей старэйшага веку, дзе самыя небясьпечныя хакеры, ці можна самастойна вывучыць курсы па кібэр-бясьпецы і знайсьці працу, якія ёсьць рэсурсы і дапаможнікі.
Потым з паведамленьнем пра сваю працу і вучобу выступіла сп-чня Кацярына Кабановіч. Яна ў прыватнасьці сказала, што пачала свой шлях на адным з такіх вось самых сэмінараў, ладжаных “Пагоняй”, на якім выступіла Яўгенія Барысевіч, што вучылася тады ў FIT-інстытуце на дызайнэра модаў, і калі Кацярына падыйшла пасьля сэмінару, распавяла ёй пра ўсе дэталі вучобы ў сыстэме CUNY, як падрыхтаваць і падаць дакумэнты нават ня маючы зялёнай карткі, як атрымаць фінансавую дапамогу, крэдыты, як скараціць кошты і паскорыць вучобу. Таксама даведалася, як здаць TOEFL, і як напісаць эсэ на паступленьне ў каледж. У выніку Кацярына паступіла ў Хантар-Каледж і атрымала ступень бакаляўра псыхалёгіі, працавала ў сыстэме адукацыі па early intervention services, цяпер вучыцца на мастэр-ступень па спэцыяльнасьці clinical social work. Кацярына таксама адказала на пытаньні прысутных, і сп. Віталь Крэмез дапаўняў некаторыя адказы прыкладамі са свайго досьведу.
Наступным выступоўцам быў сп. Алесь Тур, які працуе ў банкаўскай інвэстыцыйнай сфэры. Ён распавёў пра тое, што пачынаў сваю працу ў Амэрыцы з самага нізу, быў наборшчыкам у газэце, прыбіральшчыкам, бармэнам. Трэба як найболей камунікавацца зь людзямі, слухаць інфармацыі й парады, і не баяцца замахвацца на вялікія праекты. Сп. Тур здолеў скончыць за 3 гады Калюмбійскі ўнівэрсытэт па спэцыяльнасьці фінансаў і банкаўскай справы, знайшоў добрую працу, і празь некалькі год здолеў выплаціць усе пазыкі на вучобу. Калі паступаў ва ўнівэрсытэт здолеў перавесьці каля 60 крэдытаў з сваёй адукацыі ў Беларусі, і падзяліўся падрабязнасьцямі таго, як найлепей гэта зрабіць. Ён параіў не баяцца громкіх імёнаў і назваў, паўсюль можна ўладкавацца на працу. Часьцяком, як і ў іншых аспэктах жыцьця, адважны і напорысты чалавек з меншымі ведамі апярэджвае нерашучага, хоць і кампэтэнтнага, спэцыяліста. Алесь пасьля заканчэньня вучобы працаваў вельмі інтэнсіўна, па 100-120 гадзінаў на тыдзень, часам даводзілася ня спаць некалькі ночаў запар. Потым перайшоў на спакайнейшую і лепей аплочваемую пасаду ў Ротшыльд-банку. Алесь таксама адказаў на пытаньні прысутных.
Затым з прэзэнтацыяй пра абрад Калядаў выступіла сп-ня Валянціна Якімовіч. Яна распавяла пра значаньне слова “каляды”, пра паходжаньне абраду, і пра свой асабісты досьвед сьвяткаваньня Калядаў. Яна спынілася на сваім удзеле ў маладзёвых згуртаваньнях “Талака” і “Дзяньніца”, якія займаліся, сярод іншых справаў, адраджэньнем беларускай нацыянальнай культуры і абрадаў. Сп-ня Якімовіч таксама спынілася на асобе выбітнага нацыянальнага паэта Анатоля Сыса, якога ведала асабіста, і які зрабіў значны ўплыў на яе, і шмат каго іншага, у справе кшталтаваньня нацыянальнай сьведамасьці й любові да ўсяго беларускага. Наагул, гістарычна Каляды – гэта ўслаўленьне сонца, прыроды, працягу чалавечага роду. “Усе нашыя сьвяты ў той або іншы спосаб зьвязаныя з каханьнем. Затым гэтае сьвята і абрад былі ўведзеныя ў хрысьціянскі каляндар і спалучаныя з нараджэньнем Хрыстовым, і атрымалі дадатковы сэнс і тэалягічнае абгрунтаваньне. Але той першапачатковы, народны кампанэнт таксама застаўся, і мы адчуваем яго і дасюль у калядных сьпевах і абрадах, у прыгатаваньні страваў і куцьці, у тым настроі, якім суправадаецца калядаваньне і валачобніцтва”.
Валянціна таксама распавяла пра сьвяткаваньне Калядаў у Амэрыцы, пра рэакцыю амэрыканцаў на наш абрад. Яна таксама падкрэсьліла, што народнае і фальклёрнае спалучана з палітыкай, бо калі ты сёньня ў Беларусі ведаеш беларускую мову і сьпяваеш па-беларуску – гэта ўжо палітыка.
Потым прысутныя разам з Валянцінай Якімовіч прасьпявалі некалькі калядных сьпеваў: “Ямін-ямін-яміна”, “Ой, грай-мора”, “Калодзеж-калодзеж”, “Шчодры вечар”. Валянціна запрасіла ўсіх зацікаўленых узяць удзел у калядных сьпевах зьвяртацца да яе, каб можна было сабраць групу аматараў, што брала б удзел у рэпэтыцыях, а тады выступала на традыцыйных беларускіх абрадах.
Затым прысутныя мелі нагоду працягнуць гутаркі й знаёмствы пры сьціплых пачастунках.
Віталь ЗАЙКА
