E-KRAMA.COM - нашая старонка ў Нью-Ёрку

Электронная крама <> Бюлетэнь "Весткі й Паведамленьні" <> Альманах "Беларус" <> Архіў газэты "Беларус"
Галоўная Навіны Абвесткі Крама "Весткі й Паведамленьні" "Рубікон" Альманах "Беларус" Архіў газэты "Беларус" Кантакты Member Login
undefined

№ 3 (685) за сакавік 2023 г.



Першая армія Галяктыкі

      Днямі стала вядома, што маж­лі­вымі парушальнікамі паветра­най прасторы Паўночнай Амэ­рыкі маглі быць іншаплянэтчыкі. Аген­цыя “Асашэйтэд Прэс” паведаміла, што амэрыканскія зьнішчальнікі зьбілі таям­нічы “васьмікутны лётаючы аб’ект над возерам Гурон, і гэта ўжо чацьвёрты вы­падак пралёту падобных аб’ектаў над Паў­ночнай Амэрыкай. Афіцыйныя асобы Пэн­тагону заявілі, што будуць “больш уваж­ліва ўзірацца ў радары”. Па­ветраная пра­стора над Амэрыкай не­калькі разоў за­крывалася для авіяцый­нага руху.

      Усім яшчэ ў памяці ганебныя ўцёкі ЗША з Аўганістану, калі ка­ляпс аўган­скіх праўрадавых узброе­ных сі­лаў выклі­каў ланцуговую рэакцыю вокаймгнен­ных перамогаў Талібану. У падарунак пе­раможным ваярам Алага засталіся ўсе даробкі 20-гадовай ангажа­ванасьці ЗША ў гэтай краіне, ад жано­чых школаў да го­раў вайсковага на­чынь­ня й амуніцыі на дзясяткі мільярдаў да­ляраў нашых з вамі грошай. Большасьць вайсковых экс­пэр­таў лічыць, што манэ­ра, у якой ЗША сы­йшлі з Аўганістану, кінуўшы сваіх па­асобных грамадзянаў, а таксама альян­таў і зброю, падштурхну­ла Пуціна і яго­нае шавіні­стычнае ата­чэнь­не зра­біць вырашаль­ны крок і скіраваць “дру­гую ар­мію сьвету” на ад­крытую аг­рэсію супраць Украіны.

      Леварадыкальныя сі­лы, змагаючыся супраць “мілітарызму”, увесь час спрабуюць дабіцца скара­чэньня выдаткаў на вай­сковыя патрэбы, спасы­ла­ючыся, між іншага, на тое, што “на Амэрыку ні­хто не зьбіраецца напа­даць”, што краіны Заход­няй Эўропы імкліва дэмі­лі­тарызуюцца і скарачаюць войскі, і што вайсковыя асігнаваньні выкарыстоў­ва­юцца неэфэктоўна і марнатраўча (адзіны слушны аргумэнт). Так была ледзь не спыненая праграма распрацоўкі зьніш­чальніка 5-га пакаленьня F-35, а наагул сьпіс праектаў, ад якіх Пэнтагон (міні­стэрства абароны ЗША) мусіў адмовіц­ца, займае на Вікіпэдыі некалькі старо­нак. Прынамсі так было да пачатку ўвар­ваньня Расеі ва Ўкраіну, пасьля чаго тыя галасы сьцішыліся – але ці надоўга.

      Вялікі ўплыў мае “абароненасьць акіянамі”, фальшывае пачуцьцё бясьпе­кі, паўтара стагодзьдзі адсутнасьці ба­явых дзеяньняў на кантынэнтальным аб­шары ЗША. У грамадзтве праз сыстэму адукацыі й прапаганды з масавых мэды­яў у духу пост-мадэрновых тэорыяў “са­цыяльнай справядлівасьці” дзесяці­годзь­дзямі культывуецца нігілістычны пады­ход да войска і пытаньняў абароны, які можна параўнаць з утапізмам і нігі­ліз­мам у адносінах да праваахоўных струк­тураў (дэфінансаваць паліцыю, адмяніць заклад арыштантам). Усяляк падкрэсь­лі­валіся паразы й заганы падчас войнаў, якія ЗША вялі ў Віетнаме, Іраку й Аў­га­ністане – замоўчваючы, што часта тыя заганы й згаршэньні былі выкліка­ныя акурат дзеяньнямі ўраду пад ціскам гра­мадзкай думкі, сфармаванай праз хіб­ны аналіз і фальшывую інфармацыю. Пера­глядаецца ўся роля ЗША ў сыстэме між­народнай бясьпекі, усё гучнэй зро­бяцца заклікі, каб Амэрыка адмовілася быць “міжнародным паліцаем”.

      Канешне, нігілісты й утапісты не за­думваюцца над наступствамі сваіх дзе­яньняў. Для нармальнага нігіліста і ўта­піста досыць свайго падсьвядомага пера­кананьня, што як абрынецца аб’ект іхнай разбуральнасьці, дык усё неяк само са­бой направіцца, і ўсе будуць шчасьлівыя і вясёлыя. Але досьвед падказвае, што сытуацыя можа толькі пагоршыцца, вы­клікаючы незьлічоныя пакуты і сьмерць.

      У спалучэньні зь нігілістычным стаў­леньнем да абароны стварылася і сучас­нае ўяўленьне пра сусьветны па­ра­дак. Хаця ён збольшага трымаецца на амэры­канскіх авіяносцах, але большась­ці па­даецца, што ён неяк сам сабой вісіць у паветры ці ў атмасфэры, дзеля праві­лаў узаемнай ветлівасьці й добрага тону.

      Такія павевы дайшлі нават да най­вышэйшых флётскіх колаў Амэрыкі, што сталі заяўляць пра перагляд ваенна-марскіх дактрынаў і пра адмаўленьне ад прынцыпу кантролю над морамі як “ата­візму халоднай вайны” і “рэшткаў імпэ­рыялістычных памкненьняў”. Разумнікі, што карыстаюцца даверам грамадзтва і атрымліваюць шасьцізначныя заробкі за свае “прароцтвы”, забываюцца на тое, што калі скасаваць прынцып кантролю над морамі (Command of the Sea), як та­ды абараніць сыстэму глябальнай ста­більнасьці й сусьветнага гандлю, што ба­зуюцца акурат на морах?! Хто і як будзе іхным гарантам, калі ваенны флёт ЗША (U.S. Navy) страціць кантроль над мора­мі? Рысы грамадзкага раскладу, што на­зіраюцца ў агульнаграмадзянскай су­польнасьці, сталі зьяўляцца і ва ўзбро­е­ных сілах, у выглядзе лявацкіх дак­тры­наў змаганьня за “разнастайнасьць, раў­нату і ўлучанасьць” (Diversity, Equity, Inclusion-DEI) й шарлятанскай тэорыі пра антрапагенную зьмену клімату. За­мест асвойваньня сваіх баявых тэхна­лё­гіяў і дасканаленьня баявой падрых­тоўкі жаўнеры і матросы занятыя выву­чэнь­нем фальшывых тэорыяў і даглядам “экалягічных тэхналёгіяў”.  Прыкладамі цяперашняга стану амэрыканскага флё­ту могуць быць сутыкненьні эсьмінцаў “Джон Макэйн” і “Фіцджэралд”, пажар і зьнішчэньне дэсантнага карабля “Ба­ном Рычард” (на здымку) у выніку пад­пальніцкіх дзе­яў аднаго “расчараванага” рэкру­та, калі сабаку пад хвост па­йшлі больш міль­ярду на­шых з вамі гро­шай, а сам пад­пальнік быў апраў­да­ны й пушча­ны на сва­боду.

      Амэрыканскі флёт ня браў удзелу ў баявых дзе­яньнях з часоў бітвы пры Лейтэ і высадкі дэ­санту падчас Карэйскай вайны. Часы скарочана­га фінан­са­ваньня й рас­слаблень­ня мірнага пэ­рыяду мо­гуць перайсьці ў ката­строфы, як было ў Пэрл-Харбары ў 1941 го­дзе і ў Карэі ў 1950 г.

      Час, скрадзены ад падрыхтоўкі да змаганьня з патэнцыйным ворагам – гэ­та падарунак тому ворагу. Гэта павелі­чэньне варожых шанцаў на перамогу. Аднак вайскаводы і абаронныя аналітыкі ўважаюць, што ўсё рухаецца ў слушным кірунку, нагадваючы выхаванцаў дзіця­чага садка, што сьпяваюць песеньку “Хай заўжды будзе сонца”. Але сонца тое, сонца свабоды, дэма­кратыі й гля­бальнай бясьпекі, можа зьнікнуць за хмарамі захопніцкіх агрэсі­яў, гегеманіз­му і спробаў пераразьмер­каваць балянс сілаў у сьвеце. І зноў жа штуршок для гэтага, спакушэньне, да­юць самыя ж заходнія дэмакратыі й Злу­чаныя Штаты. Як некалі амэрыкан­скія інвэстыцыі, аб­сталяваньне й тэхна­лёгіі стварылі сталін­скага імпэрыяліс­тычнага джына, якога пасьля немагчыма было загнаць у бу­тэльку, так і цяпер інвэсты­цыі, абсталя­ваньне й тэхналёгіі, зноў амэрыканскія, стварылі новага джына – кітайскага. Кожная слабіна і крок назад фіксуюцца і суправаджаюцца наступам і спробай за­хопу. Вакуум, створаны ў лю­бой дзялян­цы, будзе за­поўнены непрыя­целямі За­хаду і Амэ­рыкі, найперш Кіта­ем і Расе­яй, што ўжо аб’ядноўваюць свае нама­ганьні – як гэта паказваюць хоць бы су­польныя марскія манэўры КНР і РФ ля берагоў Паў­днё­ваафры­кан­скай Рэспуб­лікі, якой кіруе прарасей­ская партыя АНК, што адбы­ваюцца ця­пер, у гадавіну агрэсіі супраць Украіны.

      Што да ўсяго гэтага нам, беларусам Амэрыкі? Гэта яшчэ раз пацьвярджае, што свабода не даецца назаўсёды і не да­ецца бясплатна. Пацьвярджае, што ўсё ў сьвеце спалучана і павязана, часам у самы непрадказальны спосаб. Мы му­сім быць гатовыя да любога разьвіцьця па­дзеяў і браніць сваю Бацькаўшчыну-Бе­ларусь, а таксама і свой дом – Амэ­рыку, спрыяць, каб яе армія была пер­шай у цэлай Галяктыцы.

Віталь ЗАЙКА