№ 6 (664) за чэрвень 2021 г.
Слоўнік нацыянальнай ідэі
С - як скарб
Сучбелліт. Белмова. Б-ч-б. Гэта ня словы беларускага сьвету, а пошасьць зьвязаная з бальшавіцкай маніяй скарачэньняў і ўтварэньня нікому незразумелых абрэвіятураў. Выканкам, раймаг, камсамол, саўгас, БССР, НКВД. Звычайнае зьвядзеньне мовы чалавека да незразумелай балбатні для ўнутранага карыстаньня, распазнаваньня сваіх, тых хто ўмее расшыфроўваць гэтую лухту. У эўрапейскім кантэксце гэтая тэндэнцыя плаўна перайшла ў змаганьне з патрыярхальнай мовай, выдумваньне фэмінітываў, падмена паняцьцяў, насаджваньне выдуманых хворай галавой канструктаў. Задача – патрыярхальная мова падтрымлівае стэрэатыпнае мысьленьне, таму трэба яе максімальна перайначыць, каб у выніку немагчыма было ня тое што гаварыць пра адзіную праўду (а ў іх праўдаў шмат), а проста і звычайна ўжываць мову згода з яе прыродным прызначэньнем – гаварыць. X-mass, LGBTQ..., transgender, women of color, manspreading, sexism і іншыя “ізмы” – чыста бальшавіцкая спадчына. У беларускую гэтае шумавіньне, без выключэньня, трапляе не з ангельскай ці французкай, а транзытам, праз расейскую мову, не без дапамогі мясцовых адэптаў навамовы. Некамільфо, імха, маветон і інш. Калі вы гаворыце “на мове” – то таксама далучаецеся да каляніяльнага бачаньня сьвету – гаворыце, быццам, па-беларуску, а думаеце па-бальшавіцку.
Віталь ВОРАНАЎ
