№ 3 (685) за сакавік 2023 г.
Першая армія Галяктыкі
Днямі стала вядома, што мажлівымі парушальнікамі паветранай прасторы Паўночнай Амэрыкі маглі быць іншаплянэтчыкі. Агенцыя “Асашэйтэд Прэс” паведаміла, што амэрыканскія зьнішчальнікі зьбілі таямнічы “васьмікутны лётаючы аб’ект над возерам Гурон, і гэта ўжо чацьвёрты выпадак пралёту падобных аб’ектаў над Паўночнай Амэрыкай. Афіцыйныя асобы Пэнтагону заявілі, што будуць “больш уважліва ўзірацца ў радары”. Паветраная прастора над Амэрыкай некалькі разоў закрывалася для авіяцыйнага руху.
Усім яшчэ ў памяці ганебныя ўцёкі ЗША з Аўганістану, калі каляпс аўганскіх праўрадавых узброеных сілаў выклікаў ланцуговую рэакцыю вокаймгненных перамогаў Талібану. У падарунак пераможным ваярам Алага засталіся ўсе даробкі 20-гадовай ангажаванасьці ЗША ў гэтай краіне, ад жаночых школаў да гораў вайсковага начыньня й амуніцыі на дзясяткі мільярдаў даляраў нашых з вамі грошай. Большасьць вайсковых экспэртаў лічыць, што манэра, у якой ЗША сыйшлі з Аўганістану, кінуўшы сваіх паасобных грамадзянаў, а таксама альянтаў і зброю, падштурхнула Пуціна і ягонае шавіністычнае атачэньне зрабіць вырашальны крок і скіраваць “другую армію сьвету” на адкрытую агрэсію супраць Украіны.
Леварадыкальныя сілы, змагаючыся супраць “мілітарызму”, увесь час спрабуюць дабіцца скарачэньня выдаткаў на вайсковыя патрэбы, спасылаючыся, між іншага, на тое, што “на Амэрыку ніхто не зьбіраецца нападаць”, што краіны Заходняй Эўропы імкліва дэмілітарызуюцца і скарачаюць войскі, і што вайсковыя асігнаваньні выкарыстоўваюцца неэфэктоўна і марнатраўча (адзіны слушны аргумэнт). Так была ледзь не спыненая праграма распрацоўкі зьнішчальніка 5-га пакаленьня F-35, а наагул сьпіс праектаў, ад якіх Пэнтагон (міністэрства абароны ЗША) мусіў адмовіцца, займае на Вікіпэдыі некалькі старонак. Прынамсі так было да пачатку ўварваньня Расеі ва Ўкраіну, пасьля чаго тыя галасы сьцішыліся – але ці надоўга.
Вялікі ўплыў мае “абароненасьць акіянамі”, фальшывае пачуцьцё бясьпекі, паўтара стагодзьдзі адсутнасьці баявых дзеяньняў на кантынэнтальным абшары ЗША. У грамадзтве праз сыстэму адукацыі й прапаганды з масавых мэдыяў у духу пост-мадэрновых тэорыяў “сацыяльнай справядлівасьці” дзесяцігодзьдзямі культывуецца нігілістычны падыход да войска і пытаньняў абароны, які можна параўнаць з утапізмам і нігілізмам у адносінах да праваахоўных структураў (дэфінансаваць паліцыю, адмяніць заклад арыштантам). Усяляк падкрэсьліваліся паразы й заганы падчас войнаў, якія ЗША вялі ў Віетнаме, Іраку й Аўганістане – замоўчваючы, што часта тыя заганы й згаршэньні былі выкліканыя акурат дзеяньнямі ўраду пад ціскам грамадзкай думкі, сфармаванай праз хібны аналіз і фальшывую інфармацыю. Пераглядаецца ўся роля ЗША ў сыстэме міжнароднай бясьпекі, усё гучнэй зробяцца заклікі, каб Амэрыка адмовілася быць “міжнародным паліцаем”.
Канешне, нігілісты й утапісты не задумваюцца над наступствамі сваіх дзеяньняў. Для нармальнага нігіліста і ўтапіста досыць свайго падсьвядомага перакананьня, што як абрынецца аб’ект іхнай разбуральнасьці, дык усё неяк само сабой направіцца, і ўсе будуць шчасьлівыя і вясёлыя. Але досьвед падказвае, што сытуацыя можа толькі пагоршыцца, выклікаючы незьлічоныя пакуты і сьмерць.
У спалучэньні зь нігілістычным стаўленьнем да абароны стварылася і сучаснае ўяўленьне пра сусьветны парадак. Хаця ён збольшага трымаецца на амэрыканскіх авіяносцах, але большасьці падаецца, што ён неяк сам сабой вісіць у паветры ці ў атмасфэры, дзеля правілаў узаемнай ветлівасьці й добрага тону.
Такія павевы дайшлі нават да найвышэйшых флётскіх колаў Амэрыкі, што сталі заяўляць пра перагляд ваенна-марскіх дактрынаў і пра адмаўленьне ад прынцыпу кантролю над морамі як “атавізму халоднай вайны” і “рэшткаў імпэрыялістычных памкненьняў”. Разумнікі, што карыстаюцца даверам грамадзтва і атрымліваюць шасьцізначныя заробкі за свае “прароцтвы”, забываюцца на тое, што калі скасаваць прынцып кантролю над морамі (Command of the Sea), як тады абараніць сыстэму глябальнай стабільнасьці й сусьветнага гандлю, што базуюцца акурат на морах?! Хто і як будзе іхным гарантам, калі ваенны флёт ЗША (U.S. Navy) страціць кантроль над морамі? Рысы грамадзкага раскладу, што назіраюцца ў агульнаграмадзянскай супольнасьці, сталі зьяўляцца і ва ўзброеных сілах, у выглядзе лявацкіх дактрынаў змаганьня за “разнастайнасьць, раўнату і ўлучанасьць” (Diversity, Equity, Inclusion-DEI) й шарлятанскай тэорыі пра антрапагенную зьмену клімату. Замест асвойваньня сваіх баявых тэхналёгіяў і дасканаленьня баявой падрыхтоўкі жаўнеры і матросы занятыя вывучэньнем фальшывых тэорыяў і даглядам “экалягічных тэхналёгіяў”. Прыкладамі цяперашняга стану амэрыканскага флёту могуць быць сутыкненьні эсьмінцаў “Джон Макэйн” і “Фіцджэралд”, пажар і зьнішчэньне дэсантнага карабля “Баном Рычард” (на здымку) у выніку падпальніцкіх дзеяў аднаго “расчараванага” рэкрута, калі сабаку пад хвост пайшлі больш мільярду нашых з вамі грошай, а сам падпальнік быў апраўданы й пушчаны на свабоду.
Амэрыканскі флёт ня браў удзелу ў баявых дзеяньнях з часоў бітвы пры Лейтэ і высадкі дэсанту падчас Карэйскай вайны. Часы скарочанага фінансаваньня й расслабленьня мірнага пэрыяду могуць перайсьці ў катастрофы, як было ў Пэрл-Харбары ў 1941 годзе і ў Карэі ў 1950 г.
Час, скрадзены ад падрыхтоўкі да змаганьня з патэнцыйным ворагам – гэта падарунак тому ворагу. Гэта павелічэньне варожых шанцаў на перамогу. Аднак вайскаводы і абаронныя аналітыкі ўважаюць, што ўсё рухаецца ў слушным кірунку, нагадваючы выхаванцаў дзіцячага садка, што сьпяваюць песеньку “Хай заўжды будзе сонца”. Але сонца тое, сонца свабоды, дэмакратыі й глябальнай бясьпекі, можа зьнікнуць за хмарамі захопніцкіх агрэсіяў, гегеманізму і спробаў пераразьмеркаваць балянс сілаў у сьвеце. І зноў жа штуршок для гэтага, спакушэньне, даюць самыя ж заходнія дэмакратыі й Злучаныя Штаты. Як некалі амэрыканскія інвэстыцыі, абсталяваньне й тэхналёгіі стварылі сталінскага імпэрыялістычнага джына, якога пасьля немагчыма было загнаць у бутэльку, так і цяпер інвэстыцыі, абсталяваньне й тэхналёгіі, зноў амэрыканскія, стварылі новага джына – кітайскага. Кожная слабіна і крок назад фіксуюцца і суправаджаюцца наступам і спробай захопу. Вакуум, створаны ў любой дзялянцы, будзе запоўнены непрыяцелямі Захаду і Амэрыкі, найперш Кітаем і Расеяй, што ўжо аб’ядноўваюць свае намаганьні – як гэта паказваюць хоць бы супольныя марскія манэўры КНР і РФ ля берагоў Паўднёваафрыканскай Рэспублікі, якой кіруе прарасейская партыя АНК, што адбываюцца цяпер, у гадавіну агрэсіі супраць Украіны.
Што да ўсяго гэтага нам, беларусам Амэрыкі? Гэта яшчэ раз пацьвярджае, што свабода не даецца назаўсёды і не даецца бясплатна. Пацьвярджае, што ўсё ў сьвеце спалучана і павязана, часам у самы непрадказальны спосаб. Мы мусім быць гатовыя да любога разьвіцьця падзеяў і браніць сваю Бацькаўшчыну-Беларусь, а таксама і свой дом – Амэрыку, спрыяць, каб яе армія была першай у цэлай Галяктыцы.
Віталь ЗАЙКА
